Sanmya: “Door te studeren kan ik mijn gemeenschap helpen”
“Meisjes in mijn gemeenschap durven zich nu uit te spreken over wat ze dwars zit, de dromen die ze hebben en de successen die ze behaald hebben”, vertelt de zeventienjarige Sanmya uit Brazilië. Ze was vijf toen ze als sponsorkind werd ingeschreven bij Plan International. “De steun die mijn familie en gemeenschap hebben gekregen heeft een groot verschil gemaakt.”
In Sanmya’s gemeenschap was er lange tijd geen schoonwatervoorziening. Er was alleen een cacimba. Cacimba betekent put, maar in de praktijk was de cacimba in Sanmya’s gemeenschap niet meer dan een gat in de grond. Het water in de cacimba was niet schoon en er was ook niet genoeg water om alle 120 gezinnen in de gemeenschap te voorzien van drinkwater.
Water halen
Daarom moest Sanmya al op jonge leeftijd water halen bij de dichtstbijzijnde rivier. Een lange wandeling die niet zonder risico’s is. Daarna liep ze samen met haar vriendinnen naar school, wederom een wandeling van een paar kilometer. Thuis wachtten de meisjes nog meer huishoudelijke taken. Voor huiswerk bleef maar weinig tijd over en het is dan ook goed te begrijpen dat veel jongeren in haar gemeenschap vroegtijdig stoppen met school.
Lees ook: “Alle meisjes moeten hun dromen kunnen waarmaken”Brieven van sponsors
Maar voor Sanmya was opgeven geen optie. Als ze dingen in haar gemeenschap wilde veranderen, moest ze verder leren. De motivatie om door te zetten, haalde ze onder andere uit haar sponsors. “In hun brieven moedigden ze me altijd aan om mezelf te ontwikkelen, te dromen en om mijn gemeenschap te helpen”, vertelt Sanmya, die daarnaast verschillende trainingen van Plan International volgde.
De universiteit
Sanmya’s doorzettingsvermogen wierp zijn vruchten af: ze werd het eerste meisje uit haar gemeenschap dat naar de universiteit ging. Ze verhuisde naar Teresina en begon aan een studie journalistiek. “Ik hoop dat ik alles wat ik op school leer kan gaan inzetten om mijn gemeenschap te helpen”, vertelt ze. “Ik strijd voor een beter leven voor meisjes. Een leven vrij van geweld en vol kansen.”
Ik strijd voor een beter leven voor meisjes. Een leven vrij van geweld en vol kansen
En zelfs nu ze in de grote stad woont, blijft Sanmya bijdragen aan initiatieven in haar gemeenschap. Ze werd lid van de commissie voor Water, Gezondheid en Leven, een initiatief van Plan International. Samen zorgden ze ervoor dat er een veilige waterbron in de gemeenschap werd geïnstalleerd, waardoor meisjes niet langer lange afstanden hoeven af te leggen om water te halen. Ook legde de commissie een moestuin aan voor de gemeenschap, zodat ze gezamenlijk gezond eten voor kinderen en hun families kunnen kweken.
“Mensen luisteren nu naar ons”
“Maar de steun gaat verder dan alleen het plaatsen van een waterbron en het vergroten van klaslokalen”, vertelt Sanmya. “Mensen luisteren nu naar kinderen en jongeren, en men gelooft echt dat verandering mogelijk is. Zelf leerde ik hoe belangrijk het is om bij jezelf te beginnen, als je verandering teweeg wilt brengen. Je moet jezelf goed kennen.”
Het is duidelijk dat Sanmya’s zelfvertrouwen in de afgelopen jaren enorm gegroeid is. “Ik ben een voorbeeld voor mensen in mijn gemeenschap en laat meisjes zien dat ze meer kansen hebben dan ze misschien denken”, zegt ze zelfverzekerd. “We hebben nog een lange weg te gaan, maar de mogelijkheden zijn er.”
Op de hoogte blijven van ons werk? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!Kindsponsoring
Kindsponsoring draagt bij aan betere toekomstkansen voor kinderen en hun families. Als je een kind sponsort, besteedt Plan International de bijdrage aan programma’s in de gemeenschap van je sponsorkind. We zetten in op bescherming, veilig drinkwater, goede gezondheidszorg en goed onderwijs voor kinderen en jongeren. Daarnaast besteden we in al onze projecten aandacht aan gelijke rechten en kansen voor alle kinderen, met een speciale focus op meisjes. We werken langdurig en nauw samen met de gemeenschap en luisteren naar hun behoeften. Onze collega’s kennen de gemeenschappen goed, waardoor we hen kunnen ondersteunen waar dat het hardst nodig is.