Jessica werd als kind gesponsord, nu helpt ze haar gemeenschap
De 31-jarige Jessica uit Chumbivilcas, Peru staat altijd klaar voor een ander. Al jaren ondersteunt ze als vrijwilliger kinderen in haar gemeenschap, ontwikkelt ze haar leiderschapsvaardigheden en zorgt ze voor haar familie. En binnenkort zal ze ook haar district gaan vertegenwoordigen als voorzitter. Tegenslagen zijn er zeker, maar die ziet Jessica vooral als een kans om te groeien en anderen te helpen.
Al op jonge leeftijd kwam Jessica in aanraking met Plan International, als kind werd ze namelijk gesponsord. En ook toen ze achttien werd en ze op eigen benen kon staan, bleef ze betrokken bij de organisatie. Op haar 24e nam ze deel aan het Preparing for Life project, waarin ze startkapitaal kreeg om een eigen bedrijf op te starten. “Voor het project, durfde ik niet in het openbaar te spreken. Dat vond ik te beschamend. Maar nu weet ik hoe ik mijn mening kan geven en doe ik dat vol zelfvertrouwen”, zegt ze trots.

Training in Lima
Ze ging zelfs naar hoofdstad Lima om daar een training te volgen. “In het begin voelde het alsof ik er niet thuishoorde”, vertelt ze. “Ik heb zelfs gehuild. Tot ik mijn gevoelens deelde met een andere vrouw. Zij moedige me juist aan en vertelde me dat ik het kon. Dat heeft me sterker gemaakt.”
Toen Jessica terugkeerde naar huis, besloot ze dat ze iets terug wilde doen en haar gemeenschap wilde helpen. En dus ging ze als vrijwilliger aan de slag voor Plan International. Naast de zorg voor haar familie en met name haar man, die een beperking heeft, zette ze zich in om de kinderen in haar gemeenschap te ondersteunen. En dat alles met tomeloze energie.
Lees ook: meisjes kunnen alles wat jongens ook kunnenLezen en schrijven
Ze vond de motivatie om dit te doen dichtbij huis, want ook haar dochter wordt gesponsord. Wanneer er brief van haar sponsors op de mat valt, is Jessica’s dochter altijd erg enthousiast. Maar er zijn ook veel kinderen in de gemeenschap die moeite hebben met het lezen van hun brieven en het schrijven van een antwoord. Jessica helpt ze daarbij.
“Ik ben er trots op dat ik dit doe”, vertelt ze. “Ik help kinderen om op te groeien zonder angst. Zodat ze kunnen leren om zich uit te spreken en voor zichzelf op te komen.” Daarnaast is Jessica ook verantwoordelijk voor de signalering van geweld in haar gemeenschap. Ze staat hierin de meest kwetsbare families in de regio bij wanneer zij aangifte doen van geweldsincidenten.

Het stokje overdragen
Na dertig jaar aanwezigheid in Chumbivilcas is het voor Plan International nu tijd om de regio te verlaten. De situatie is enorm verbeterd en de lokale autoriteiten zijn klaar om het stokje over te nemen. Voor Jessica betekent dat onzekerheid, maar het biedt ook kansen.
“Plan International was er altijd om ons te ondersteunen waar nodig. Nu is het aan de gemeente. Maar we kampen nog altijd met een aantal grote problemen.” Jessica heeft daarom de handen ineengeslagen met een aantal medevrijwilligers. Ze willen zich officieel laten registreren als maatschappelijke organisatie en zo hun werk in de gemeenschap voortzetten.
Persoonlijke groei
Ook haar persoonlijke groei is nog lang niet afgerond, vindt Jessica. Ze gaat verder met het ontwikkelen van haar leiderschapsvaardigheden en gaat vanaf dit jaar aan de slag als voorzitter van haar district. Ook wil ze verder studeren en een baan vinden waarmee ze nog meer levens kan veranderen.
“Het is nu mijn taak om anderen te helpen”, vertelt ze. “Om ervoor te zorgen dat geen enkel meisje of jongetje er alleen voor staat.”