Deze vier oud-sponsorkinderen helpen hun gemeenschap vooruit

Wanneer een sponsorkind achttien jaar wordt, heeft zij of hij de juiste kennis en ervaring om op eigen benen te staan. En dan bereiken ze vaak de mooiste dingen, zoals het verhaal van deze vier oud-sponsorkinderen laat zien.

José (26) uit Ecuador

José groeide op in een klein dorp op het platteland, waar hij de vrijheid had om buiten te spelen en waar hij graag meehielp op de boerderij van zijn familie. Ondanks de bescheiden omstandigheden had José altijd de ambitie om verder te leren na de middelbare school: “Mijn vader moedigde me altijd aan door te zeggen dat als ik hard mijn best deed, ik het zeker zou kunnen.”

Dankzij het Plan International Scholarship-programma kreeg José ook echt de kans om verder te leren. Hij kreeg een studiebeurs en maakte recent zijn studie disaster risk engineering aan de universiteit af. Met de dingen die José leert tijdens deze studie leerde kan hij zijn gemeenschap voorbereiden op onder andere klimaatrampen, zoals overstromingen en aardbevingen. “Ik kan op deze manier bijdragen aan mijn gemeenschap en zelfs het hele land.”

Sen (20) uit Vietnam

Toen Sen tien jaar oud was, kreeg ze te horen dat ze zou worden uitgehuwelijkt. “Ik wist dat ik naar de familie van mijn man zou moeten verhuizen zodra we de bruidsschat ontvangen hadden. Maar er was geen garantie dat hij me niet zou misbruiken of dat hij überhaupt voor me zou zorgen.” Het idee dat ze haar huis en familie moest verlaten zonder te weten wanneer dit zou gebeuren, maakte haar erg onzeker en angstig voor de toekomst.

Alles veranderde toen ze bij een activiteit van Plan International aansloot. “Langzaam maar zeker werd ik steeds zelfverzekerder. Ik leerde dat ik het recht had om keuzes te maken over mijn eigen leven.” Dankzij de steun van leraren, leiders van gemeenschappen en Plan International kreeg Sen de moed om zich uit te spreken. Ze vroeg om hulp om haar voorgenomen huwelijk te voorkomen. Uiteindelijk wist ze haar familie te overtuigen om het huwelijk af te blazen.

Sen kreeg daardoor de kans om haar middelbare school af te maken, waar ze met vlag en wimpel slaagde. Daarna begon ze haar studie aan de Hanoi University of Industry. Ze keert regelmatig terug naar haar gemeenschap om haar verhaal te delen en sessies voor Plan International te organiseren. “Ik hoop dat mijn verhaal anderen kan motiveren om voor hun rechten op te komen en te geloven in een betere toekomst.”

Yadis (23) uit Colombia

Yadis is advocaat en juridisch adviseur in haar gemeente, waar ze zich dagelijks inzet voor de rechten van kinderen en jongeren. Mede door haar betrokkenheid bij Plan International vond ze de motivatie om een verschil te maken in haar gemeenschap. In haar regio, die zwaar wordt getroffen door conflict, is dit geen gemakkelijke taak. “Dit leidt ertoe dat jongeren stoppen met school en dat meisjes in hoge mate slachtoffer worden van geweld. Dit heeft een grote impact op onze veiligheid en staat ons leven in de weg”, legt Yadis uit.

Daarom blijft Yadis zich elke dag inzetten om hier verandering in te brengen. “Ik wil mijn kennis blijven gebruiken om vrede in mijn gemeenschap te realiseren.” Yadis is trots op haar gemeenschap, waar verschillende groepen vreedzaam samenleven. “Er is een gevoel van solidariteit en saamhorigheid. Ondanks de tegenslagen blijven we samen doorgaan.” Als jonge leidster strijdt Yadis dagelijks voor de bescherming van de kinderen en jongeren in haar gemeenschap, zodat hun rechten worden gerespecteerd. Dat doet ze onder andere door lokale organisaties in haar gemeenschap te trainen, zodat zij leren hoe ze de behoeften van kinderen centraal kunnen zetten.

“Vrede zou rust en veiligheid brengen en de zekerheid dat al onze rechten gegarandeerd zijn en beschermd zijn tegen geweld.” Haar werk als advocaat biedt haar een platform om kinderen te ondersteunen, maar ze wil nog verder gaan dan dat: “Mijn ultieme doel is om vrede te creëren in de gemeenschap en om anderen te helpen hun dromen na te jagen.”

Magreth (28) uit Tanzania

Toen Magreth op haar veertiende aankondigde dat ze dokter wilde worden, werd er verbaasd op haar gereageerd. Niet omdat ze niet slim genoeg zou zijn om geneeskunde te studeren, maar omdat meisjes in haar gemeenschap meestal op hun zestiende trouwden en kinderen kregen. “Ik wilde geen gewoon meisje zijn. Ik wilde aan iedereen bewijzen dat ik het kon.” En dat deed ze ook. Ze werkte hard, haalde ze haar bachelor en doet nu een master in publieke gezondheid. Haar focus ligt op het voorkomen van ziekten. Haar passie voor gezondheid brengt ze over via verschillende platformen. Ze schrijft artikelen, geeft radioshows en spreekt voor groepen over belangrijke onderwerpen zoals vaccinaties, reproductieve gezondheid, borstvoeding en zwangerschappen. En die liefde voor schrijven? Die ontwikkelde ze onder andere door te schrijven met haar sponsors!

Ook neemt ze deel aan een mooi initiatief dat medische informatie vertaalt van het Engels naar het Swahili zodat deze informatie voor iedereen toegankelijk is. Hierdoor kunnen ze beter voor hun gezondheid en welzijn zorgen. Ook organiseert ze in haar vrije tijd workshops voor meisjes in haar gemeenschap. “Ik geloof dat wanneer je iemand de kracht geeft om voor hun dromen te vechten, ze die kracht ook aan anderen kunnen doorgeven.”