Het gevecht tegen meisjesbesnijdenis in Egypte
In Egypte is meisjesbesnijdenis officieel verboden. Toch is 91 procent van alle meisjes en vrouwen tussen 15 en 49 jaar besneden*. Plan International maakt mensen door middel van trainingen en voorlichting bewust van de ernstige gezondheidsrisico’s die hieraan verbonden zijn. Hierdoor groeit nu het verzet tegen deze schadelijke praktijk.
Doaa (38), Nour (17) en Rania (18) uit Egypte vertellen over hun eigen ervaring met meisjesbesnijdenis en over hoe zij zich inzetten tegen deze traditie met ingrijpende gevolgen.
Het verhaal van Doaa
Doaa (38) woont in landelijk Assuit en werkt daar als naaister. Haar community kent haar goed, en ze is een voorbeeld voor veel vrouwen: “Ik werd vaak gevraagd voor projecten van Plan International, maar ik had het altijd te druk. Uiteindelijk werd ik toch overgehaald, en organiseerde een bijeenkomst bij mij thuis,” vertelt Doaa.
De bijeenkomsten gaan over tradities en normen waar vrouwen uit de community aan gebonden zijn. “Ik vond de sessies heel interessant, maar ik schrok wel toen de spreker opeens begon te praten over meisjesbesnijdenis. Bij ons is dit een privékwestie die hoort bij onze religie,” vertelt Doaa.
Toch veranderde Doaa’s standpunt uiteindelijk. Een dokter legde haar uit wat de levenslange lichamelijke gevolgen zijn van meisjesbesnijdenis en een religieuze leider vertelde dat het geen officiële religieuze praktijk is. “Toen wilde ik hier meer over leren en ik ging meedoen aan andere activiteiten. Ik ontdekte dat dit gebruik schadelijk en zinloos is,” zegt Doaa.
Nu wil ze anderen bewust maken van de gevaren van meisjesbesnijdenis. Zo heeft ze al meerdere moeders ervan overtuigd om hun dochters niet te laten besnijden. “Dit is een belangrijke nieuwe rol die ik heb binnen de community. Ik benader ook vrouwen die niet meedoen aan de activiteiten van Plan. Zo bereik ik meer mensen,” legt Doaa uit.
Het verhaal van Nour**
In de community in Qina waar Nour (17) woont, wordt niet over meisjesbesnijdenis gepraat, zeker niet met mannen. Maar Nour durfde het aan en haalde haar vader over om haar jongere zusjes niet te laten besnijden. “Ik vertelde hem wat het met mij had gedaan. Ik zal het nooit vergeten, na de besnijdenis kon ik nog maanden niet staan,” zegt Nour.
Nour besloot deze grote stap te zetten nadat ze naar een aantal bijeenkomsten van Plan International was geweest. Ze leerde hier over kinderrechten, wat haar het zelfvertrouwen gaf om zelf voor meisjesrechten op te komen. “In elke bijeenkomst leerde ik iets nieuws, bijvoorbeeld over mijn lichaam. Ik ging ook meer nadenken over mijn doelen in het leven,” legt Nour uit.
Dankzij deze trainingen kon Nour voorkomen dat ze zelf werd uitgehuwelijkt. Haar familie verwachtte van haar dat ze jong zou trouwen, maar Nour wees elke huwelijkskandidaat af. “Ik wilde eerst mijn school afmaken. Mensen in mijn omgeving zeiden dat dat niet nodig was voor meisjes, maar ik kon mijn vader er toch van overtuigen,” vertelt ze.
Toen Nour 17 werd, begon haar vader de discussie opnieuw. “Veel meisjes uit onze community worden nu uitgehuwelijkt, maar ik wil heel graag geneeskunde of fysiotherapie gaan studeren. Waarom zou ik trouwen als ik nog een kind ben, en een heel leven voor me heb? Die andere meisjes gaan spijt krijgen van hun beslissing, want zij zullen nooit de mogelijkheden hebben die ik nu heb,” zegt Nour.
Meer van dit soort verhalen lezen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!Het verhaal van Rania**
Drie jaar geleden was Rania (18) nog een verlegen meisje dat haar mond nooit opendeed. Nu staat ze op een podium en zingt voor haar hele dorp een liedje waarin ze hen aanspoort om meisjesbesnijdenis af te schaffen.
Rania heeft, net als Nour, meegedaan aan het programma over kinderrechten dat in haar community werd georganiseerd in samenwerking met Plan International. Daardoor durft ze nu haar gevoelens en gedachten te uiten. “We leren over kindhuwelijken, intimidatie en meisjesbesnijdenis,” vertelt Rania. Nu pas weet Rania hoe gevaarlijk en onnodig deze praktijk eigenlijk is.
Rania was verdoofd toen ze werd besneden, dus ze voelde de pijn op dat moment niet. Maar de angst herinnert ze zich nog goed. “Toen mijn moeder ook mijn jongere zusjes wilde besnijden, vertelde ik haar hoe gevaarlijk en schadelijk dat was. Ik legde ook uit dat meisjesbesnijdenis niet wordt verplicht door onze religie. Daardoor heeft ze zich bedacht,” zegt Rania. Ze wil niet dat haar ouders de fout die ze bij haar maakte herhalen bij haar zusjes.
“Ik kom nu ook voor mezelf op als iemand me fysiek of seksueel intimideert, want ik weet wat mijn rechten zijn,” legt Rania uit. Bovendien maakt ze door haar voorstellingen en liedjes de rest van de community bewust van de risico’s van meisjesbesnijdenis.
Lees hier het tragische verhaal over een Egyptisch meisje dat stierf na haar besnijdenisWat doet Plan?
Plan International zet zich in om bewustzijn rondom meisjesbesnijdenis onder zowel mannen als vrouwen te vergroten. We lichten meisjes voor over de risico’s van deze praktijk en over hun rechten. Het is belangrijk dat ook mannen bij de gesprekken over dit onderwerp betrokken worden, omdat zij vaak degenen zijn die de uiteindelijke beslissing nemen over het al dan niet laten besnijden van hun dochters.
Bovendien lobbyen we voor wetgeving die meisjesbesnijdenis strafbaar maakt in landen waar het nu nog altijd de norm is. Hiervoor werken we samen met lokale overheden, besnijdsters, chiefs, en religieuze leiders. Op deze manier kunnen we voor blijvende verandering in de community’s zorgen.
**De namen van de meisjes zijn veranderd om hun identiteit te beschermen.