Meisjesbesnijdenis – ook wel vrouwelijke genitale verminking of Female Genital Mutilation (FGM) – is het gedeeltelijk of helemaal wegsnijden van de vrouwelijke geslachtsorganen, zonder dat daarvoor medische redenen zijn.

Dit zijn de schokkende feiten en cijfers over deze praktijk:

• Meer dan 230 miljoen meisjes en vrouwen, verspreid over dertig landen in Afrika, Azië en het Midden-Oosten, zijn besneden (Unicef, 2024);
• Jaarlijks lopen 3 miljoen meisjes het risico om besneden te worden (WHO 2022);
• Als we niet meer doen in de strijd tegen meisjesbesnijdenis, lopen 68 miljoen meisjes het risico om in 2030 besneden te zijn (UNFPA 2022);
• Slachtoffers van meisjesbesnijdenis worstelen levenslang met de negatieve gevolgen van de ingreep, zoals shock, chronische pijn, ontstekingen, pijn bij seks, psychische trauma’s en complicaties bij zwangerschap en bevalling;
• De oorzaken van meisjesbesnijdenis lopen uiteen per regio, maar hebben vaak te maken met sociale normen. Er wordt bijvoorbeeld gedacht dat onbesneden meisjes onrein zijn, nooit zullen trouwen en daarmee veroordeeld zijn tot een leven als paria in de samenleving;
• Het uitbannen van deze schadelijke praktijk verloopt moeizaam, vooral wanneer deze niet wordt ondersteund door wetgeving. Ontheemding en migratie blijken er vaak toe te leiden dat mensen teruggrijpen op oude praktijken;
• Hoewel meisjesbesnijdenis geen gezondheidsvoordelen oplevert, wordt het in sommige gevallen uitgevoerd door gezondheidswerkers (WHO 2022). Dit is verontrustend; als genitale verminking slechts als ‘medische ingreep’ bestempeld wordt, wordt er voorbij gegaan aan het feit dat het een ernstige schending van vrouwen- en meisjesrechten is.